زراعت: ایجاد فرصت های بهتر شغلی برای جوانان

پښتنه زن سی و دو ساله و بی بضاعتیست که با شوهر و پنج فرزندش در ولایت هرات زنده گی می کند. او مالک یک فارم مرغداری است. وی به عنوان یکی از کسانی که از مزایای برنامه ملی باغداری و مالداری  سود جُسته است، تصمیم گرفت، تا آموزش های  کورس فارم داری را دنبال کند. وی میگوید: "من قبلآ بسیار درمانده بودم، کاملآ یک شخص که توانایی مقابله با مشقات روزگار را نداشتم."  پښتنه  پس از تکمیل دوره آموزشی، به تعداد ۱۰۰ قطعه ماکیان تخمی  را دریافت کرد و ضمنآ وسایل، تغذیه  و امکانات دسترسی به واکسین حیوانات نیز برایش فراهم گردید.  وی توانست هشتاد قطعه ماکیان را پرورش داده و از آن طریق  روزانه ۵۶۰ افغانی عاید کسب کند که نیمی از این مقدار پول را برای خریداری غذای مرغهای خود، هزینه می کند.  وی می گوید: "از فارم مرغداری سپاسگزارم و از مهربانی خداوند شکر گذارم. حالا میتوانم مصارف زنده گی ام را تامین کنم و دید روشن نسبت به آینده خانواده ام داشته باشم."

احیای زراعت و ایجاد فرصت های کار در بخش زراعت، یکی از اولویت های حکومت افغانستان به شمار می رود و در این میان گروپ بانک جهانی به عنوان  همکار سکتوری، نقش مهمی را در کاهش فقر و انکشاف پایدار ایفا می کند. تا سال های اخیر دهه هفتاد میلادی، افغانستان یکی از کشور های پیشتاز در عرصه تولید محصولات باغداری به شمار میرفت و  نیز ۲۰ درصد از کشمش مورد نیاز بازار جهانی را عرضه می کرد. این کشور در قسمت تولید میوه جات خشک بخصوص پسته جایگای خاصی داشت، صادرات آنرا میوه جات خشک، گوسفند، صنایع پشمی وچرمی تشکیل میداد.  بدبختانه ادامۀ چندین دهه جنگ،  بسیاری از زیر بناهای  زراعتی افغانستان را تخریب کرده است. ولی در جریان پانزده سال گذشته، افغانستان شاهد تغییرات مثبت و امیدوار کننده یی در زنده گی دهاقین  و فارم دارانی چون  پښتنه بوجود آورده است.

وزارت زراعت، آبیاری و مالداری، با تمرکز روی احیای زیر ساخت ها، تنظیم مجدد اجتماعات فارم داری، شناسایی آسیب پذیری ها و فرصت ها، مفکوره های تازه و نو آوری ها را در سکتور زراعت افغانستان وارد کرده است. اسد الله ضمیر وزیر زراعت، آبیاری و مالداری افغانستان می گوید :"در جریان پنج سال گذشته با تغییرات مهمی که در فعالیت ها و سمت دهی زراعت صورت گرفته است، میزان توقعات و پاسخ دهی از وزارت ما و سایر نهاد های دولتی افزایش یافته است." وی به ادامه افزود: "تقاضای زنان و مردان دهقان و مالدار که ظرفیت ها و شیوه های بهبود در افزایش میوه ، سبزیجات و پرورش حیوانات را دریافته اند، باعث ایجاد  روابط  مجدد میان وزارت زراعت، آبیاری و مالداری با مشتری های ما، یعنی دهقانان گردیده است."

روند افزایش جمعیت جوانان در مناطق روستایی نیاز به کار های بهتر و جدید  دارد
در جریان سالهای آینده، نیروی کار در مناطق روستایی افغانستان شاهد موجی از" افزایش جوانان" خواهد بود. در حدود ۴۶ درصد از جمعیت مناطق روستایی کشور را افراد زیر سن ۱۴سال تشکیل می دهد (۱۴-۲۰۱۳ ALCS) و ضمنا در جریان سال های آینده، تعداد افرادی که وارد بازار کار میشوند به سرعت افزایش می یابد و این وضعیت ، نیازمند پالیسی های موثر و ایجاد فرصت های کاری است. طوریکه در یادداشت های سکتور اقتصادی کار در عرصۀ زراعت در افغانستان ذکر گردیده است، تا سال ۲۰۱۸ میلادی حدود نیم میلیون تن مردان جوان و در حدود ۱۶۰۰۰۰تن از زنان عملآ وارد بازار کار خواهند شد. با آنکه  زراعت منبع عمدهء ایجاد کار در مناطق روستایی افغانستان به شمار می رود، اما میزان در آمد از این عرصه صرف ۳۶ درصد تخمین زده میشود، زیرا بسیاری از دهقانان عرصه زراعت جوانانی هستند که بدون دریافت مزد، روی مزرعه های خانواده گی شان مصروف کارهستند. (شکل ۱) . این نسل جدید باسواد و با مهارت تر از بزرگان خود هستند. در نتیجه ، چالش عمده یی که  پالیسی ساز ها و کسانی که در زمینه انکشاف در افغانستان کار می کنند با آن رو به رو می شوند، این است، تا کار های جدید و مناسبی را ایجاد نمایند، زیرا ناکامی در این عرصه می تواند، باعث رنجش خاطر نسل جوانان دهقان و کارگر شده، کشور را به سوی نا هنجاری های بیشتر اجتماعی سوق بدهد.  


 راه بسوی آینده : ایجاد مشاغل مناسب برای جوانان از طریق سکتور زراعت
بیشتر اوقات ، به ویژه دهقانان جوان زراعت را به عنوان سکتور غیر جذاب و کم عاید می نگرند. این درحالی است که حکومت افغانستان در جریان سالهای گذشته میزان حمایت های خود را از سکتور خصوصی افزایش داده و در عین حال رقابت های بیشتر را تشویق نموده و زمینه های همکاری سکتورخصوصی و دولتی را در سلسله ارزش های زراعتی به میان آورده است. این تلاش ها باعث گردیده است که زراعت دوباره به عنوان یک سکتور با ارزش و سود آور برای سرمایه گذاری های داخلی و خارجی در افغانستان تبارز کند.

سکتور زراعت فرصت های بزرگی را برای توسعه و ایجاد کار های مناسب برای جوانان تازه کار، به ویژه برای کسانی که از قبل مصروف کار در مزارع  خود و یا تجارت محصولات زراعتی دخیل هستند، فراهم می سازد. سکتور های فرعی چون باغداری، مزرعه های دارای عواید بیشترمانند زعفران، میوه های خشک و مغز باب، پروسس میوه جات و سایر محصولات با ارزش، باعث فراوانی و ایجاد فرصت ها می گردند.

اما با این همه، سطح آگاهی در خصوص مفاد درازمدت تجارت وابسته به محصولات زراعتی در میان جوانان، تا هنوز هم اندک است. ایجاد ابتکارات هدف مند و سیستماتیک از سوی حکومت، تمویل کنندگان و سکتور خصوصی می تواند موانعی را که در مسیر  تجارت در فعالیت های زراعت وجود دارد، از میان بردارد. چنین ابتکاراتی منجر می شود که دسترسی به هزینه های سرمایه گذاری جهت خریداری ماشین آلات و تکنالوژی، آسان گردد و قوانین مربوط به زمین و پالیسی ها برای بدست آوردن فارم ها نیز ساده شود. فراهم سازی آموزش، مهارت های درست و آموختن از تجربه ها و قصه های دیگران که  پښتنه آن را انجام داده است، نیز از ارزش خاصی برخوردار است.